Τετάρτη 13 Ιανουαρίου 2016

Ελεύθεροι και ευτυχισμένοι!




"Όταν ο ήλιος ανέβηκε πάνω απ' τα πεύκα, το χώμα ζεστάθηκε κι η βραδινή πάχνη στέγνωσε πάνω στα φύλλα των γερανιών, ο Ντάνι βγήκε στη βεράντα του να καθίσει στη λιακάδα και να αναλογιστεί ορισμένα συμβάντα. Έβγαλε τα παπούτσια του και κούναγε τα δάχτυλα των ποδιών του πάνω στις ζεσταμένες από τον ήλιο σανίδες της βεράντας. Νωρίτερα το πρωί είχε πάει μέχρι το τετράγωνο με τις μαύρες στάχτες και τους στραβωμένους σωλήνες που αποτελούσαν κάποτε το δεύτερο σπίτι του. Είχε επιτρέψει στον εαυτό του έναν μικρό τυπικό θυμό για τους απρόσεχτους φίλους, είχε πενθήσει για μια στιγμή την εφήμερη ιδιότητα του γήινου πλούτου, που κάνει τον πνευματικό τόσο πιο πολύτιμο. Αναλογίστηκε για το τέλος του γοήτρου σαν ανθρώπου που είχε ένα σπίτι για νοίκιασμα. Και όταν ξεμπέρδεψε με όλο εκείνο το κουβάρι των απαραίτητων και καθώσπρέπει συγκινήσεων, ξαναγύρισε στο πραγματικό του συναίσθημα, της ανακούφισης που απαλλάχτηκε, από το ένα, τουλάχιστον, απ' τα τα βάρη του.
Αν ήταν ακόμα όρθιο θα 'χα ακόμα το νοίκι στο μυαλό μου, σκέφτηκε. Οι φίλοι μου ήταν ψυχροί μαζί μου, γιατί μου χρωστούσαν. Τώρα μπορούμε να ξαναγίνουμε ελεύθεροι κι ευτυχισμένοι όπως πρώτα."

Τζον Στάϊνμπεκ "Η πεδιάδα της τορτίγια"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου