Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου 2014

Ή ΜΕ ΤΑ ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ Ή ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ (για τον Παύλο Φύσσα ν.2)




και το κείμενο της αφίσας:

Τα ξημερώματα της 18ης Σεπτεμβρίου του 2013, ένας 33χρονος προλετάριος από τα δυτικά της Αθήνας στάθηκε απέναντι σε μια 30αριά υπαλλήλους του τοπικού παραρτήματος της μαφίας, της παρακρατικής συμμορίας της χ.α. Για να προστατεύσει την διαφυγή των φίλων του, για να προστατεύσει 2-3 πράγματα για τα οποία άξιζε να παλέψει στη γειτονιά του, για να σταθεί δίπλα σε άλλους, και άλλες σαν κι αυτόν, μετανάστες και ντόπιους, κόντρα στους ξεφτιλισμένους τσαμπουκάδες και τα βλέμματα των μπράβων. Και τα σκουπίδια που βρέθηκαν απέναντι του, με την προστασία των μπάτσων, τον δολοφόνησαν.

365 ΜΕΡΕΣ
Τις 365 μέρες που ακολούθησαν, οι επιθέσεις ενάντια στην πολυεθνική εργατική τάξη δεν σταμάτησαν στιγμή. Παράλληλα με τις δικαστικές "αντιναζιστικές" διώξεις , το ελληνικό κράτος και τα αφεντικά του, οι ρουφιάνοι τους και οι κοινωνικές τους συμμαχίες δεν έπαψαν να οργανώνουν την υποτίμηση της εργασίας, να αντικαθιστούν την πρόνοια με τον «Ξένιο Δία» και την επιχείρηση «Θέτις», να στήνουν στρατόπεδα συγκέντρωσης για τους "περισσευάμενους", δεν έπαψαν στιγμή να φωνάζουν πως οι ζωές μας δεν αξίζουν μία. Και κυρίως ότι εμείς δεν έχουμε κανέναν λόγο σ' αυτό, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα πέρα απ' την κλάψα, πέρα από τον κανιβαλισμό του «ο καθένας για την πάρτη του» και την μεταφυσική προσμονή για κάποιον δεξιό ή αριστερό εθνικό σωτήρα. Απαίτησαν, κι εξακολουθούν να το απαιτούν, όλα αυτά -η υποτίμηση, ο θάνατος, η κλάψα και η μιζέρια- να θεωρούνται αυτονόητα.

ΕΝΑ ΕΡΩΤΗΜΑ
Τα ξημερώματα της 18ης Σεπτέμβρη του 2013 ο αντιφασίστας Παύλος Φύσσας με την στάση του είπε ένα "άντε γαμήσου" σ' όλα τα παραπάνω. Και θύμισε πως οι δικές μας καθημερινές μάχες είναι οι μόνες στις οποίες μπορούμε να ελπίζουμε. Οι συλλογικές μας σχέσεις, ο πλούτος και η μαχητική τους αυτοπεποίθηση, που στέκονται κόντρα στην βαρβαρότητα και την ξεφτίλα. Απάντησε ξανά, όπως το κάνουν καθημερινά τόσες άλλες και τόσοι άλλοι, μετανάστες και ντόπιοι προλετάριοι, στο παλιό, καλό ερώτημα:

Ή ΜΕ ΤΑ ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ Ή ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ.
Κι όσοι βρίσκουν την απάντησή του ξένη, έχουν δικαίωμα μόνο στο σκασμό


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου