Kobane, αγώνας για την υπεράσπιση της ελευθερίας
Το καπιταλιστικό σύστημα είχε και έχει τη δυνατότητα και τα μέσα να επιβάλλεται με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους στις τάξεις που εκμεταλλεύεται καθώς και στο σύνολο της κοινωνίας. Κατά την περίοδο της σύγχρονης και τρέχουσας καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης υπό την ιδεολογική ηγεμονία του νεοφιλελευθερισμού (κάπου από το 1970 και μετά), οι καπιταλιστές κατάφεραν να εξουδετερώσουν τον εργατικό ανταγωνισμό όχι μόνο στρατιωτικά, αλλά και ιδεολογικά, όπου η ήττα ήταν, θα λέγαμε, συντριπτική.
Ο Καπιταλισμός έπεισε και επέβαλλε για άλλη μια φορά την αφήγηση του για τον κόσμο. Οι απόστολοί του κήρυτταν τον λόγο του Θεού-Χρήμα σε κάθε γωνιά του πλανήτη• η ιστορία τελείωσε έλεγαν1, το ίδιο και η εργασία2- την χρειαζόμαστε όλο και λιγότερο. Η εργατική τάξη ‘’εξαφανίστηκε’’, οι αρνήσεις των πληβείων και ο εργατικός ανταγωνισμός μετατράπηκαν σε καρικατούρες διεκδικήσεων για τα ‘’ανθρώπινα δικαιώματα’’ ή τα ‘’δικαιώματα του πολίτη’’ κ.ο.κ.
Οι μεγάλες αφηγήσεις και τα σοσιαλιστικά οράματα για μια κοινωνία ισότητας και δικαιοσύνης που προέκυψαν απ’ τα επαναστατικά γεγονότα του πρόσφατου παρελθόντος, άρχισαν να φθίνουν και να χάνουν οποιαδήποτε αίγλη και νόημα στους καιρούς που η κατανάλωση και η δυνατότητα για κοινωνική ανέλιξη θέριζε συνειδήσεις.
Ο καπιταλιστικός παράδεισος, βέβαια, κράτησε πολύ λίγο και σήμερα, ύστερα από 5 χρόνια επίσημης ‘’οικονομικής κρίσης’’ η κοινωνική/ταξική ειρήνη φαντάζει η ίδια μια καρικατούρα του εαυτού της. Νέες πληβειακές αντιστάσεις αναδύθηκαν και αναδύονται σε παγκόσμιο επίπεδο και θα συνεχίσουν να εμφανίζονται εκεί που ...φαινομενικά όλα δουλεύουν ρολόι.
Ωστόσο, δεν θα μπορούσε ποτέ κανείς να φανταστεί πως εν έτει 2014, με το παγκόσμιο εργατικό κίνημα να προσπαθεί να συνέλθει απ τα διαδοχικά σοκ της ιστορικής ήττας, θα αντικρίζαμε φωτογραφίες σαν την παραπάνω να μας θυμίζουν (μέσα απ την ιστορία) αλλοτινές εποχές. Τότε που ο αγώνας για μια καλύτερη ζωή και αξιοπρέπεια ήταν η καθημερινή συνήθεια και πρακτική των εργατών όλου του κόσμου. Η αντίσταση των Κουρδισών μαχητριών στο Kobane είναι σημαντική και ήδη ιστορική από πολλές απόψεις. Κάτι παρόμοιο, ιστορικά, ίσως να είναι οι αναρχικές Mujeres Libres3(Ελεύθερες Γυναίκες) που συγκροτήθηκαν και δραστηριοποιήθηκαν την εποχή της Ισπανικής Επανάστασης του 1936 όταν ο εργατικός ανταγωνισμός άγγιζε το ζενίθ του.
Σαφώς οι συνθήκες είναι παντελώς διαφορετικές από αυτές του ‘36, και λόγω της διαφορετικής ιστορικής εποχής αλλά και της απίστευτης περιπλοκότητας των ανταγωνιστικών συμφερόντων στη Μέση Ανατολή. Παρ’ όλα αυτά το γεγονός πως η αντίσταση των επαναστατριών και επαναστατών ενάντια στο ISIS, λαμβάνει χώρα σε μια πόλη της αυτόνομης περιοχής της Rojava, στο δυτικό Κουρδιστάν, όπου έχει συντελεστεί και συντελείται μια επαναστατική διαδικασία4, στη σκιά της μέχρι τώρα ιστορικής αφήγησης (μόλις το καλοκαίρι που μας πέρασε καταφέραμε να μάθουμε το οτιδήποτε για αυτό), αποτελεί γεγονός αξίας που, ενώ είναι δύσκολο να εκτιμηθεί καθώς εξελίσσεται η πολιορκία της πόλης του Kobane5 (το παρόν γράφεται την ώρα που η αντίσταση μπαίνει στην 30η ημέρα), είναι δυνατόν να αντρέψει την οπτική της ήττας που κατατρώει όσους οραματίζονται μια άλλη κοινωνία αλλά και τα κυρίαρχα μοντέλα κοινωνικής ιεραρχίας (το αντάρτικο γυναικείο τμήμα YPJ-Women’s Protection Unit μετρά χιλιάδες επαναστάτριες που πήραν τα όπλα).
Κοινώς, η Arin Mirkan6, η επαναστάτρια του YPJ που θυσιάστηκε στην άμυνα τουKobane όταν προκειμένου να μην πέσει ζωντανή στα χέρια του ISIS ανατινάχτηκε σκοτώνοντας πολλούς τζιχαντιστές, βροντοφωνάζοντας έτσι πως «Εχθρός μας είναι όποιος αντιτίθεται στις κατακτήσεις της επανάστασης», κατέστησε ξεκάθαρο προς κάθε ενδιαφερόμενο πως καμιά ιστορική ήττα δεν είναι μόνιμη και παντοτινή, καμιά κυριαρχία δεν θα στέκεται αιώνια πάνω απ’ τα κεφάλια των καταπιεσμένων. Τουλάχιστον, μέχρι αυτοί να το πάρουν απόφαση και να οργανωθούν προς την υπεράσπιση και τη δημιουργία μιας κοινωνίας ισότητας και ελευθερίας, ότι ακριβώς κάνουν οι Κούρδισες και οι Κούρδοι επαναστάτες.
Arin Mirkan
Σημειώσεις
1: Φράνσις Φουκουγιάμα, Το τέλος της Ιστορίας
2: Τζέρεμι Ρίφκιν, Το τέλος της εργασίας και το μέλλον της
3: Muheres Libres: Free Women of Spain, Libcom.org
4: The new PKK: unleashing a social revolution in Kurdistan, Roarmag.com
The experiment of West Kurdistan (Syrian Kurdistan) has proved that people can make changes, Αnarkismo.net
5: Hope and despair grips Kurds as Kobanê continues to resist, Roarmag.com ( επίσης το παρών γράφεται την ώρα που η αντίσταση στο Kobane μπαίνει στην 30η ημέρα)
6: Arin Mirkan: Female Kurdish Soldier Overtaken By ISIS Blows Herself Up, Killing Several Jihadists
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου