Αναδημοσιεύω από ένα site που θα βγει φόρα-παρτίδα σύντομα.
Γλώσσα, κουλτούρα, Γερμανία, έγραφε στα γερμανικά το πανό δίπλα στη σκηνή. Κοινώς εδώ που ήρθατε (έστω με ελεύθερη είσοδο) θα φάτε και λίγη προπαγάνδα στη μάπα.
Η συναυλία στο Γκαίτε, όπως κάθε διάδραση τέχνης-κοινού εγείρει πολλά ζητήματα αισθητικής, πολιτικής αλλά και κοινωνικής σημασίας πολύ πέρα από το εύκολο δίπολο τέχνη=διασκέδαση.
Πόσο μάλλον όταν, στην προκειμένη περίπτωση, αυτή η διάδραση λαμβάνει χώρα σε ένα από τα προπύργια της γερμανικής προπαγάνδας στην Ελλάδα, το Ινστιτούτο Γκαίτε, και είναι μοστραρισμένη με το λούστρο του αντιφασισμού, ενός αντιφασισμού, βεβαίως-βεβαίως, που, κατ' επιθυμία των διοργανωτών μπορεί να ειδωθεί μόνο μέσα από το πρίσμα ενός αφελούς ουμανισμού.
Υπάρχει, εννοείται, και το μουσικό κομμάτι της υπόθεσης. Ο Gunter Sommer,από τους σημαντικότερους ευρωπαίους περκασιονίστες στο χώρο του αυτοσχεδιασμού και της τζαζ, ήρθε σε επαφή με το χωριό Κομμένο μετά από πρόσκληση να παίξει εκεί. Φτάνοντας εκεί έγινε κοινωνός των θηριωδιών των Ναζί κάποια χρόνια νωρίτερα (για αυτά μπορείς να διαβάσεις αλλού στο διαδίκτυο) και αποφάσισε να κάνει μουσική όσα αισθάνθηκε. Αυτά τα κομμάτια παρουσίασαν στο Γκαίτε στις 14/10. Μια χαρά ήταν. Ο ίδιος ο Sommer, καθοδηγούσε μια μπάντα από πολύ αξιόλογους μουσικούς- το γιαλί-ταμπουρά του Βούλγαρη σε πήγαινε ανατολικά, το κλαρινέτο του Φλώρου Φλωρίδη σε τοποθετούσε κάπου στα βουνά της Ηπείρου-παλινδρομώντας μεταξύ ανατολής και δύσης, από το swing και το ροκ μέχρι τα ηπειρώτικα πανηγύρια και την τζαζ. Μοναδική παραφωνία (και η επιλογή της λέξης δεν είναι τυχαία...) η συμμετοχή της Σαββίνας Γιαννάτου, η οποία με τους μη-λεκτικούς λαρυγγισμούς της απλά βρισκόταν εκεί, μη σου πω με ενοχλούσε κιόλας. Κρίμα γιατί είναι συμπαθέστατη και αξιόλογη.
Περάσαμε όμορφα; Ναι, αμέ. Κατά τ' αλλα; Τι 'χες Γιάννη, τι'χα πάντα. Αποστείρωση (λέγε με Γκαίτε), ουμανισμός (όλοι αδέρφια είμαστε) και προπαγάνδα.
Δεν μπορώ να κατηγορήσω τους μουσικούς για αυτό, οι καταστάσεις δεν είναι ποτέ μαύρο-άσπρο.
Αλλά στο τέλος φοβήθηκα πως θα φωνάξουμε ζήτω η συναδέλφωση των-αταξικών-λαών τραγουδώντας το Deutchland über alles.
ο κουλτουριάρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου