Θυμάμαι πολύ έντονα, όντας ως έφηβος πολύ ευαίσθητος σε τέτοιου είδους μηνύματα, τις παρερμηνείες-και το θόρυβο αυτών-για το πραγματικό νόημα πίσω από το Rape Me και το κατά πόσο οι στίχοι ήταν υπέρ του βιασμού των γυναικών ή όχι. Φυσικά το τραγούδι πρέσβευε το παντελώς αντίθετο, αλλά εκείνα τα πολύ πριν το διαδίκτυο χρόνια το MTV αποτελούσε για εμάς την πηγή των ειδήσεων, των εικασιών, της μουσικής αλλά και του κουτσομπολιού. Το ανάθεμα είχε φτάσει σε τέτοιο βαθμό υστερίας που σε live εκπομπές του το κανάλι τους είχε "απαγορεύσει" να παίζουν το συγκεκριμένο τραγούδι. Και, βέβαια, το γκρουπ (ή να πω κυρίως ο ίδιος ο Kurt Cobain;) αποφάσισε, σε ένα ιστορικό Live n' Loud show, να ξεκινήσει το set τους παίζοντας ακριβώς αυτό το κομμάτι και το κανάλι να τους κόψει στο αέρα. Παρεπιμπτόντως το συγκεκριμένο show κυκλοφόρησε, χρόνια αργότερα, σε δίσκο. Από τη μύγα ξύγκι.
Ποτέ δεν ήμουν-ούτε και έγινα-μεγάλος φαν των Nirvana. Έζησα την τρελή, όσο και ιστορική για το ροκ, άνοδο τους όσο και την πτώση τους: μια παράλληλη πορεία με την ίδια τη ζωή του Cobain. Για τους άλλους δύο του γκρουπ δεν θα ήθελα να αναφερθώ, ο λαός πολύ σωστά λέει πως τα ύστερα τιμούν τα πρώτα. Άλλωστε μιλάμε απλά για το rock n' roll και όχι για κάτι πολύπλοκο, αν ψάχνεις κάτι τέτοιο άκου Ξενάκη.Μέσα από τους στίχους, το attitude, την ενέργεια (όλα αυτά δεν ήταν το ροκ;) μεγάλωσα και, για να πω την αλήθεια, έμαθα και οδηγήθηκα παρακάτω.
Γυρνώντας πάλι πίσω στο MTV και όλα όσα, ως πηγή πληροφόρησης μας έδινε,θυμάμαι εξίσου καλά όλη την πορεία του Cobain μέχρι την τραγική του αυτοχειρία (σε αυτό το σημείο να προτείνω το Last Days του Gus Van Sant ως ένα κλονισμένο ποιητικό αποχαιρετισμό) σαν σήμερα τόσα χρόνια πριν. Ακόμη και εμείς στην άλλη μεριά του Ατλαντικού γνωρίζαμε πως αυτός ο νέος άνθρωπος είχε πρόβλημα, ήταν εθισμένος και αυτός ο εθισμός συνδυαζόταν με δύο ακόμη επικίνδυνες συντρόφους: μια γυναίκα εξίσου junkie και την κατάθλιψη.
Όμως ολόκληρο αυτό το (δήθεν rock 'n roll) σκηνικό πουλούσε, ο Cobain και η Courtney Love ήταν πρωτοσέλιδα, δημοφιλείς, σταρ και ότι άλλο σκατά θέλεις. Υποθέτω πως το ερώτημα, μα κανείς δεν τον έπιανε από το γιακά να του πει πως ήταν νέος, ταλαντούχος, ευαίσθητος και επιδραστικός, οπότε ας πήγαινε να γίνει καλά, η προηγούμενη πρόταση το απαντά. Μια μηχανή εκατομμυρίων, ένας απίστευτα δημοφιλής (απλά και μόνο όμως ) είκοσι εφτά χρονών νέος αφέθηκε μόνος να πάρει τη ζωή του με τον τραγικότερο τρόπο.
Φυσικά δεν ισχυρίζομαι πως ο ίδιος ήταν άμοιρος ευθυνών. Προσωπικά είμαι φανατικά απέναντι στους εθισμούς. Ήταν ενήλικος και έπρεπε να γνωρίζει, Μιλώ μοναχά για το κομμάτι πως κάποιοι-όλοι όσοι περιφέρονταν και κέρδιζαν γύρω από τη μπίζνα του ροκ-με τον τρόπο τους τον ώθησαν σε έναν αργό και στο τέλος σοκαριστικό θάνατο. Ο ίδιος απλά δεν μπόρεσε να αντέξει τον θόρυβο γύρω του.
Θυμάμαι πάντα και γελάω το βίντεο του Smells Like Teen Spirit. Ήταν μια από τις πολύ πρώτες επαφές μου με το άλφα σε κύκλο. Έφτασε σε πολλούς αυτή η εικόνα. Ναι, ο Cobain ήταν επιδραστικός, άνοιξε πόρτες για πολλούς άλλους μουσικούς (όπως λίγο καιρό νωρίτερα οι Sonic Youth είχαν ανοίξει την πόρτα της Geffen για τους Nirvana προτείνοντας τους, τότε που κάθε εταιρία έψαχνε το next big thing στο ροκ), έβγαζε την ευαισθησία του στη μουσική του. Πάνω απ' όλα χρησιμοποιούσε κάθε εκατοστό των mainstream μέσων για να περάσει μηνύματα διαφορετικότητας, συνειδητά ή ασυνείδητα. Πάντα θα θεωρώ το βίντεο του Heart Shaped Box ένα από τα προκλητικότερα και πιο επιθετικά βλάσφημα στην ιστορία του mainstream.
Kαι όμως αυτός ο πάμπλουτος νέος κατατρεχόταν από αιμοσταγείς δαίμονες που ήθελαν να του ξεσκίσουν το κορμί και να του αρπάξουν την ψυχή. Ο μεγαλύτερος από αυτούς ήταν η μουσική βιομηχανία και το κρεατοφάγο stardom. Την ψυχή του την κράτησε όμως, για πάντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου