Τρίτη 26 Μαΐου 2015

Η επιχειρηματική πόλη




"Η μετατροπή κάθε πόλης σε εφήμερο τόπο για τουρίστες και επισκέπτες με υψηλές αποδοχές γίνεται με απομύζηση εισοδημάτων από τους κατοίκους της. Και σημαίνει ότι οι ανάγκες των κατοίκων μετρούν δευτερευόντως για τους φορείς αστικής διακυβέρνησης σε σύγκριση με τις ανάγκες του παγκόσμιου τουρισμού. (...)
Εάν η οικονομική βάση της πόλης δεν απευθύνεται στους κατοίκους της αλλά σε επισκέπτες και εξωτερικούς καταναλωτές, αν οι κάτοικοι φορολογούνται για να χρηματοδοτηθούν διεθνείς διοργανώσεις, τότε το αστικό περιβάλλον δεν χτίζεται για να κατοικείται, αλλά για την επέκταση της νεοφιλελεύθερης οικονομίας. Η παγκοσμιοποίηση αλλοτριώνει το οικιστικό μας περιβάλλον, τον αστικό χώρο: μας τον υπεξαιρεί. Το χειρότερο ακόμα είναι ότι οι κάτοικοι καλούνται να επωμισθούν μεγάλο μέρος από το κόστος αυτής της ανάπτυξης μέσω των δημοτικών έργων και των αυτοχρηματοδοτούμενων (σε εισαγωγικά) υποδομών."

Λ. Λεοντίδου "Αγεωγράφητος χώρα"

Κυριακή 17 Μαΐου 2015

Mrs. Julie



Τη βλέπω σχεδόν σε καθημερινή βάση στο πεδίο. Ξέρεις, από εκείνες τις παρουσίες-από απόσταση-που σου φαίνονται τόσο οικείες. Τόσο που όταν κάποια μέρα ή μέρες δεν εισβάλουν στην καθημερινότητα σου, αρχίζεις και αναρωτιέσαι,ανησυχείς.
Κάθε μέρα, τα πρωινά, μαζί με τι σκυλί της. Πρέπει να κάνω μια σημαντική διευκρίνηση εδώ, όμως. Δεν την λένε Julie. Δεν ξέρω καν πως τη λένε. Julie φωνάζει την καφετιά γεροδεμένη σκυλίτσα της. Από αυτά τα πιτ-μπουλ τα γεμάτα ενέργεια και-αχρείαστη για το δικό μας στρεβλό κόσμο-αθωότητα. Γαβγίζει πολύ, έτσι επικοινωνεί  η Julie μαζί της. Από αυτά τα σκυλάκια που εκτοξεύουν χαρά από αδρεναλίνη στο σύμπαν ανακατεύοντας με ενθουσιασμό την εντροπία μας.
Ότι πρέπει για να την κατατάξουν πολλοί, έτσι όπως είναι κλειδαμπαρωμένοι στο φόβο τους, στα σκυλιά που κοιτά με τρόμο λες και παρακολουθούν κόμπρα έτοιμη να επιτεθεί. Μάθε να κοιτάς στα μάτια τους άλλους βρε φοβισμένε.
Ξέροντας τη μανία με την οποία διεκδικώ την αγάπη των σκύλων-γνωστών μου μα και κυρίως αγνώστων-είναι εντυπωσιακό πως δεν έχω κάνει ποτέ καμιά κίνηση προς τη Julie.Το κάνω συνειδητά όμως, δεν το επιθυμώ.
H σχέση της Julie και της καλοβαλμένης, περίπου πενηνταπεντάρας, κυρίας από την ανατολική Ευρώπη είναι ιερή για μένα, όσο και για τις δύο τους-ίσως. Δεν τολμώ να τη διασπάσω και να μπω στο δικό τους κύκλο αγάπης.Αισθάνομαι όμορφα να τις βλέπω από μακρυά, άλλοτε να γελώ με τα καμώματα της σκυλίτσας, άλλοτε να χαίρομαι συγκινημένος για την μοναδικότητα της σχέσης με ένα τετράποδο. Αν την έχεις ζήσει, ξέρεις.
Η κυρία αυτή μοιάζει μόνη στη ζωή, δεν ξέρω κιόλας, ούτε το έχω ψάξει. Παρατηρώντας τη έχω την εντύπωση πως είναι πολλά χρόνια εδώ. Θα έλεγα πως ήρθε από την πρώην Σοβιετική Ένωση αλλά και πάλι δεν είμαι σίγουρος στο παραμυθάκι που 'χω στήσει στο μυαλό μου. Μιλάει στο σκυλί στα ελληνικά όμως και αυτό μου είχε αρχικά κάνει μεγάλη εντύπωση. Ούτε λέξη από τη μητρική της γλώσσα. Ίσως να έφταιγε η παράνοια της τυραννίας που έζησαν στο πετσί τους και στις καρδιές τους οι άνθρωποι στην ανατολική Ευρώπη,σκεφτόμουν, να την έκανε να θέλει να τα αφήσει-ακόμα και τόσα χρόνια-μετά όλα πίσω της.
Κάποια στιγμή κατάλαβα το γιατί ή τουλάχιστον έτσι νομίζω Για την κυρία αυτή πατρίδα είναι το εδώ και το τώρα και η αγάπη της για το σκυλί. Η συνειδητή ή ασυνείδητη απόφαση της να μιλά στα ελληνικά στη Julie καθρεφτίζει τη δική της επιλογή να αφήσει πίσω της το παρελθόν. Η μητρική της γλώσσα δεν είναι άξια να ακούγεται από το, ίσως, πιο αγαπημένο της πλάσμα. Τι να της κάνω τις πατρίδες σας, τη φαντάζομαι να μου λέει, έχω τη δική μου, εγώ και αυτό το σκυλί στο εδώ και στο τώρα
Και εγώ το ίδιο αισθάνομαι Mrs Julie μου. Εσύ και η σκυλίτσα σου είστε μια από τις δικές μου καθημερινές αγαπημένες πατρίδες. Από αυτές τις αληθινές, βαθιά σκαμμένες μέσα μας-καμία σχέση με τις άλλες τις ψεύτικες.

Παρασκευή 15 Μαΐου 2015

Brion Gysin "Dreams"



A DREAM LIKE
LIKE A DREAM
DREAM A LIKE
A LIKE DREAM
SO YOU SEEM
SO SEEM YOU
YOU SEEM SO
LIKE A DREAM 
LIKE A DREAM
LIKE A DREAM
A LIKE DREAM
SO YOU SEEM
SO SEEM YOU
YOU SEEM SO
YOU SO SEEM

BRION GYSIN

Δευτέρα 11 Μαΐου 2015

In an expression of the inexpressible



Anything that loose would cancel itself anything that loose would
fall off my bed I know that … but I couldn't change it.
I made up my mind and changed my mind made up my mind and change it
absence is good empty is reassuring absence presence submit to nothing
I've made up my mind and changed my mind I've made up my mind and
changed it absence is good empty is reassuring positive negative
submit to nothing in an expression of the inexpressible
I'm deceitful I'm dreadful I'm lazy I'm vain and vile our rendevous was
run down

Blonde Redhead - In an Expression of the Inexpressible
https://www.youtube.com/watch?v=oqC4pLhne0Y

Σάββατο 9 Μαΐου 2015

Ο άνθρωπος που αγαπούσε τα σκυλιά



"Η φήμη ότι πέρα από αποτελεσματικός κτηνίατρος ήμουν και καλός άνθρωπος, απλώθηκε σε ολόκληρη την περιοχή και οι άνθρωποι έρχονταν να με δουν με ζώα εξίσου αδύνατα μ' αυτούς ( φαντάζεστε φίδι αδύνατο; ) και , κόντρα σε κάθε λογική, εκείνες τις μέρες του ζόφου, να μου χαρίσουν φάρμακα, ράμματα και επιδέσμους που για κάποιον λόγο τους περίσσευαν, σε μια παθιασμένη άσκηση αλληλεγγύης μεταξύ των καραβοτσακισμένων, που είναι η μοναδική αληθινή.
Και έτσι όπως συμμετείχα σε εκείνη την αλληλεγγύη, στην οποία έπαιρνε μέρος και η Άννα κάθε φορά που μπορούσε, απαλλαγμένος από οποιαδήποτε βλέψη για αναγνώριση ή προσωπική διάκριση, αποκομμένος με τον πιο υγιή τρόπο από τα κυκλώματα του φόβου και της υποψίας, ήμουν ουσιαστικά και πραγματικά ο άνθρωπος που έμοιαζε περισσότερο σε εκείνον τον άνθρωπο που πάντα ήθελα να είμαι, σε εκείνον τον άνθρωπο που, ακόμα και τώρα, μ' αρέσει να είμαι."

Λεονάρδο Παδούρα "Ο άνθρωπος που αγαπούσε τα σκυλιά"


Για κάθε τρυφερή μουσούδα που αγγίζω. Για τον Μάγκα, το Ρίτσι, τη Ραλλού, τις Ηλέκτρες, τον Παναγιώτη, το Μάρκο το Μητσ, το Σπούκυ, τη Μοντ, τον Πέτρο, τη Μπίμπι, τον Τζίμη, τη Ντίμπα.