Γιατί αλίμονο! Τούτος ο κόσμος χρειάζεται τις Ουτοπίες όσο και τα παραμύθια. Δεν έχει τόσο σημασία το που πηγαίνουμε, φτάνει να οδεύουμε συνειδητά προς ένα συγκεκριμένο στόχο. Και μια Ουτοπία, οσοδήποτε αλλόκοτη και ιδιόμορφη, είναι ο μοναδικός δυνατός φάρος μέσα στ' ανεξερεύνητα πελάγη του μακρινού μέλλοντος.
Μας ενθαρρύνει στις προσπάθειες μας. Μερικές φορές το φως κρύβεται πίσω από τα σύννεφα και ενδέχεται για μια στιγμή να χάσουμε το δρόμο μας. Κατόπιν, το αχνό φως προβάλει ξανά μέσα από το σκοτάδι και τραβούμε μπρος με καινούριο θάρρος.
Χέντρικ Βαν Λόον, στην Εισαγωγή του Η ιστορία των Ουτοπιών του Λ.Μάμφορντ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου