Μα έχουν όλοι το μυαλό και την καρδιά γεμάτα, γιατί βίωσαν τη μοναδική στιγμή που μοιάζει να δίνει νόημα στην καθημερινότητα τους. Δεν σκέφτονται τα επεισόδια, τους καβγάδες, τη συμπλοκή με την αστυνομία. Κατά βάθος αυτά είναι δευτερεύουσες λεπτομέρειες. Νοιώθουν ακόμα να καίγονται από τα συναισθήματα που τους προκάλεσε ο ποδοσφαιρικός αγώνας, στον οποίο όρμησαν ως πρωταγωνιστές, και όλοι μαζί, φωνάζοντας, ουρλιάζοντας αυτό το πράγμα που έχουν μέσα τους, αυτό που ξεθωριάζει μέρα με τη μέρα στην οικογένεια τους (αν έχουν), στο εργοστάσιο (αν υπάρχει), σ' ένα κοινωνικό περίγυρο που τους είναι ξένος και εχθρικός. Γιατί όμως να κρατήσουν το ποδόσφαιρο όμηρο; Γιατί να έχουν τον αγώνα ως αφορμή για να ξεσκάσουν, αναρωτιούνται οπαδοί και αθλητές;
Ντανιέλε Σέγκρι "Ragazzi di stadio"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου