Δεν ξέω τι να γράψω για 'σένα, αλλά θα επανέλθω-κάποια στιγμή. Ήσουν και είσαι τόσο σημαντικός που ενώ θέλω να γράψω έναν ποταμό λέξεων, ασυνάρτητα φληναφήματα που θα μοιάζουν να παρασιτούν δίπλα στη μουσική σου, προτιμώ, τουλάχιστον τώρα, να ακούω.
Τώρα στα τελειώματα άλλης μιας χρονιάς, η μουσική σου που δεν την αγγίζουν έννοιες όπως χρόνος, μοντέρνο ή παλιό, αυθεντικό ή ψεύτικο.
Ήταν μόνο λίγες φτωχές λέξεις για να βγουν κάποια από τα χρωστούμενα κύριε John...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου