Πέμπτη 10 Απριλίου 2014

Η μαμά Αρκούδα και ο Κομισάριος


Οι ίδιοι αυτοαποκαλούνται μη-μουσικοί. Κινούνται μεταξύ της outsider music, του noise, του αυτοσχεδιασμού και του spoken word. Ως ζευγάρι και στη ζωή (τουλάχιστον έτσι γνωρίζω) μοιάζουν αρκετά αντισυμβατικοί. Η μουσική τους είναι εντελώς ιδιαίτερη στα όρια της παράνοιας. Μου φαίνεται πως διυλίζουν τις παραδόσεις της performance art, του dada και του fluxus μέσα από τη δική τους οπτική. Σαν κερασάκι (σε μια τούρτα που θα σκάσει στα μούτρα σου...) ο Hjuler δηλώνει μέλος της δημοτικής αστυνομίας στην πόλη της βόρειας Γερμανίας όπου ζει. Κάτι σαν δημοτόμπατσος δηλαδή...
Οι κυκλοφορίες της Ultra Eczema δεν είναι ποτέ βαρετές.Μπορεί να σ' αρέσουν,μπορεί και όχι, σίγουρα όμως τραβούν την προσοχή. Ίσως γιατί πίσω από αυτήν βρίσκεται το τρελό φρικιό ( όχι πάντα με την καλή έννοια) που ακούει στο όνομα Denis Tyfus. Το artwork του βινυλίου είναι αρκούντως τρομαχτικό και τυπικά παράξενο για κυκλοφορία της εταιρίας.

Βάζοντας, όμως, το δίσκο είναι που γίνεται η έκρηξη. Έχοντας να αντιπαλέψει με μουσικά είδη που έχουν ήδη καταπιαστεί πολλά παράξενα τρένα (για να το πω κομψά...), το δίδυμο λειτουργεί με το μόνο όπλο που έχει, την ιδιαίτερη ιδιοσυγκρασία του.
Το άλμπουμ ξεκινά με μια διασκευή (και μοναδικό κομμάτι που πλησιάζει στον ορισμό του τραγουδιού) το Frankie Teardrop.Μιλώντας για τους Suicide και το πρώτο τους άλμπουμ, από το οποίο ξεπήδησε το τραγούδι,μου έρχονται στο μυαλό οι λέξεις πάθος,απόγνωση,αγάπη και μίσος. Κοινώς, άντε βγάλτα πέρα στην αναμέτρηση μαζί του.Και, όμως, τα καταφέρνουν.Τα ουρλιαχτά της Mana Bear σε στοιχειώνουν, κάτι μεταξύ σαν να πηδιέται για τελευταία φορά πριν πεθάνει και να προσπαθεί να σου μεταδώσει τον μεγαλύτερο πόνο της ψυχής της.
Αποπνικτικό και πανέμορφο.
Μιλώντας για το κεντρικό κομμάτι του δίσκου, τα υπόλοιπα μοιάζουν όμορφα συμπληρώματα ενός αξιαγάπητου τέρατος.Πειραματισμός με καθετί που μπορεί να προκαλέσει ήχο, τεστάρισμα των αντοχών σου με κάθε τρόπο πέρα και από τις κραυγές.
Δεν χρειάζεται να το αποκαλείς μουσική, ένα τόσο ,μα τόσο απελευθερωτικό συναίσθημα.Γίνε ο ξενιστής και άσε αυτό το τέρας να κατοικοεδρεύσει στην ψυχή σου.

Commissaris Hjuler En Mama Beer‎– Mensen Die "Kort Staan" Voor De Zelfdoding:



Kommissar Hjuler & Mama Baer- Frankie Traan live: https://www.youtube.com/watch?v=a6uFlfcckkI

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου